Going all American

Er zijn alweer 10 dagen verstreken sinds mijn vorige zeververhaal, tijd gaat snel. Heb het idee dat ik hier alweer heel wat weekjes rondloop. Komt misschien ook omdat hier altijd wel iets te beleven is, ook al lijkt het nog zo saai.

Doordat onze ranch-dude Daniel alles kapot maakte, konden wij alles fixen wat heeft geleid tot lange dagen met veeeeel werk. Kenny wilde de voer-kart maken (waar we de paarden mee voeren) maar na een paar uur gevloek en getier was het nog steeds niet gelukt, waarop Nancy een poging waagde en het ding binnen een kwartier weer aan de praat had. Toen Kenny daarna het dashboard terug wilde zetten begon het vloeken opnieuw, waarop ik maar aangeboden heb om het te doen, het ding zat binnen 2 minuten weer op zijn plaats. Gelukkig moest Kenny ook wel lachen om onze girlpower ;)

Nancy en haar hond Beaner hebben vooral heel wat te lijden gehad de laatste dagen. Beaner is van een rijdende quad gesprongen en die zit onder de schaafwonden. De dag daarna kreeg hij een of andere aanval en moest hij naar de dierenarts. De daaropvolgende dagen had hij uitslag van medicijnen en hebben ze hem volgestopt met slaapmiddelen om hem te laten stoppen met krabben. Wat een beest :D Zoals Kenny graag zegt: If you’re gonna be stupid, you better be tough.
Nancy had last van migraine-aanvallen en heeft daarna haar eigen kat overreden (ja, dood!) met de pickup toen ze naar haar tweede huis ging om hun dierenverzorger daar op haar flikker te geven omdat ze haar paard verwaarloosde.
Een paar dagen later is ze naar een wedstrijd gegaan en toen ze haar paard wilde stoppen rende hij gewoon door richting uitgang wat haar een kwalificatie voor het volgende niveau heeft gekost.
Oftewel: een rampweek voor die 2 ;)
Zondags hebben we dus maar gebarbecued met Allen en Craig, wat wel erg leuk was. We hadden pre-Memorial Day-cheese cake die ik uiteindelijk aan de honden heb gegeven omdat het echt te machtig was.
Omdat ik nog nooit naar een baseball-game was geweest besloot Craig om me die dinsdag mee te nemen samen met Kenny en Nancy.

Maandag 25 mei was het Memorial Day, dag waarop heel Amerika vrij was. Reden genoeg voor Sherry en Allen om hun jaarlijkse ranchfeest te geven rond het zwembad, met hamburgers en veeeeeeel taart.
Alle familieleden van vorig jaar waren er weer, en alle jongeren vanaf 21 waren verloofd, getrouwd of zwanger. De familie vond het dan ook logisch om te vragen naar hoe het met mijn vriend was en of ik al verloofd was. Ze bleken te doelen op Hubert. Ik keek een beetje vies (geloof ik) schudde mijn hoofd en ze zeiden tegen Kenny en Nancy: oh dus dat wordt jullie schoonzoon niet?! Ehm, 2x fout. Heb ze maar even uitgelegd dat Hubert en ik inderdaad allebei in de 20 en Nederlands zijn, maar dat we nooit een stel zijn geweest, en dat Nancy en Kenny niet mijn ouders zijn, maar mijn trainer(s).
Toen ik braaf als intern de kleine kindjes heb rond laten hobbelen op Trigger ben ik ertussen uitgesneakt naar Walmart, om toen ik terugkwam te ontdekken dat iedereen alweer weg was. Sherry en Allen vroegen me om nog even wat te komen drinken dus dat heb ik gedaan, even lekker bijgekletst.

De volgende dag kwam er een man genaamd Fernando de ranch oplopen die werk zocht, dus Sherry heeft ter plekke Daniel ontslagen en Fernando aangenomen. Hij is geweldig, werkt zelfstandig, voert en maait het gras, wat onze werkdagen een stuk korter maakt. En voor mij is het helemaal fijn, want grasmaaien is wel supervet (op zo’n raceding) maar niet echt hooikoorts-proof :(

’s Avonds zijn Craig, Nancy, Kenny en ik naar Dallas gereden voor de baseball wedstrijd. Hoe vet is dat! De dag ervoor bij Walmart kwam ik erachter dat welke clubs tegen elkaar moesten spelen, en dat waren de Rangers tegen de Yankees. Craig is een die-hard Yankees-fan dus heb ik een Rangers-shirt gekocht. De wedstrijd was echt gaaf, het stadion, de mensen en vooral het eten is precies zoals je het in de films ziet. Met tussendoor een hoop spektakel en entertainment. Uiteraard hebben we er ongegeneerd pizza en cola naar binnen gewerkt. Lekker Amerikaans, geweldig :D
’s Woensdags moest ik het wel ontgelden, omdat we pas om 3 uur ‘s nachts thuis waren en ik om half 7 alweer naast mijn bed moest staan. Maar ja, het was het waard ;)

Donderdags had ik een dagje vrij! De eerste in 11 dagen. Heb uitgeslapen tot 9 uur en kwam toen de plummer-guy van vorig jaar tegen. Was wel grappig, hij herkende me nog. Na een slijmverhaal over dat hij me natuurlijk niet vergeten was, ik was ten slotte 'cute little miss Hubert' heb ik gezegd dat iedereen nou maar eens op moest houden met ‘assumen’ dat er iets was tussen hem en mij, puur gebaseerd op het feit dat we allebei in de 20 en Nederlands waren.
Ben toen maar in de auto gesprongen om naar een grote westernwinkel in Krum te gaan, 20 minuten rijden van Aubrey. Daarna ben ik naar een meer in de buurt gereden (Lake Ray Roberts) en heb een middagje aan het strandje gelegen. Heerlijk, ik was weer helemaal uitgerust.
Plummer guy Danny kwam later terug en hij heeft vast aangevoeld dat ik er niet zo blij was met zijn opmerking, want het eerste wat hij zei was dat ‘little miss Hubert’ maar een grapje was. Daarna nog even leuk gekletst ;)

Inmiddels gaat de samenwerking met Nancy en vooral Kenny ook steeds beter. Ik heb geaccepteerd dat zij graag een laag werktempo aanhouden, waardoor ik tussendoor gewoon eens achter de computer duik zonder me schuldig te voelen. Kenny snapt overigens niks van computers, terwijl Nancy verslaafd is aan Facebook. De generatiekloof is zoiezo goed merkbaar, toen we het laatst hadden over muzieksoorten zei Kenny: Ik hou van alle muziek behalve rap. Dus ik vroeg: ‘Oh hou je ook van deejays?’ waarop hij antwoordde met: ‘Ehm the deejays, hm, no, I don’t think I know that band.’ Hilarisch :D
Nancy is gewoon zo gek als een deur, geweldig. De gesprekken gaan over de meest gekke dingen, van haar huwelijk en liefdesleven tot onderbroeken en strings (‘That’s just like dental flossing your butt.’). Toen ik haar iets Nederlands liet lezen kwamen we echt niet meer bij van het lachen, leuk mens :P

Ik blijf het een geweldig land vinden. De sfeer is relaxed, mannen zijn galant en vrouwen geven elkaar complimentjes in plaats van jaloerse blikken. Ten minste, dat is wat ik ervaar. Toen ik laatst bij Walmart was zei de caissière toen ze me aankeek: ‘Oh my God your eyes are so pretty!’. Haha geweldig.

Vandaag is het alweer zondag. Gisteren hebben we movienight gehad bij Allen en Sherry. Ze hebben het grote tv scherm weer in de tuin gezet en we hebben Valkyrie gekeken, goede film met Tom Cruise over de Tweede Wereldoorlog. Heb wel gemerkt dat ze hier nog niet veel weten over de oorlog, ik ben geen geschiedenis-type maar ik kon wel veel vragen beantwoorden die ze stelden.

Weertje is goed te doen, graad of 31. Morgen komt er een nieuwe stagiaire uit Wichita, Kansas die ik in ga werken, en dinsdagmiddag ga ik mama van het vliegveld halen. Heb er echt veel zin in!

Foto’s: http://picasaweb.google.com/SylvieDouwes/GoingAllAmerican

Howdy!

Syl