Het cirkeltje is rond: tijd om naar huis te gaan.

Zo dan, alweer het laatste praatje! (Voor nu! ;) ) Het is nu vrijdag, overmorgen stappen we alweer in het vliegtuig. Eerst vliegen Danai en ik, om vervolgens een halve dag later gevolgd te worden door ‘onze’ mannen Maarten en Roy.
Als alles spoedig verloopt zijn we maandagochtend om half 8 in Brussel. Ben benieuwd hoe levendig we dan nog zijn, aangezien we met de dag meevliegen en dus een nacht overslaan. Waarschijnlijk zal de aanwezigheid van mijn/onze ouders ons -gelukkig- vast wel wat nieuw leven in blazen.

Zoals ik al vertelde in mijn vorige praatje zijn we vertrokken naar Bodie State Historic Park: een verlaten goudzoekersstadje. In 1859 werd het meeste goud ontdekt met een toenmalige waarde van ruim 100 miljoen dollar. Toen verdere goudvondsten uitbleven is het stadje in de loop der jaren verlaten. Rond 1960 is het herontdekt en door de Amerikaanse regering uitgeroepen tot een National Historic Landmark.
In Bodie wonen wat opzichters die ervoor zorgen dat het stadje in de staat blijft die het nu heeft. Er zijn dingen verplaatst en onderhouden maar verder is alles origineel. We vonden het erg gaaf en apart om alles zo te zien, super! Wederom alsof je op een filmset rondloopt :)
Nadat ik mijn voet nog een keer fijn had opengehaald zijn we vertrokken naar Sacramento, de hoofdstad van Californie.
Daar aangekomen proefden we al wat van de hippiesfeer die nog steeds heerst in noordwest-Californie. Hippiewinkeltjes, peace-tekens en allerlei soorten mensen, van chic tot skater en hippie. Al met al een erg leuke sfeer, waar we ’s avonds ook nog even van genoten hebben op een lounge-bankje aan de straat.

Na een kleine shopsessie de volgende dag, zijn we naar San Francisco gereden. We waren zo slim om geen hotel te boeken, wat er voor heeft gezorgd dat we 2 uur naar een betaalbaar hotel /motel hebben gezocht. Uiteindelijk maar gewoon een prijziger motel geboekt, die overigens erg mooi was (authentieke oude stijl). Een ander bijkomend voordeel was dat we nu al 3 keer het noorden van San Francisco hadden gezien, inclusief de Golden Gate Bridge en de Bay Bridge. Na de spullen in het motel te hebben gedropt ben ik snel even naar de Golden Gate Bridge gelopen omdat de zon net onder was en er geen mist was: iets wat niet vaak voorkomt in San Francisco. (Schijnt 1 van de mistigste steden te zijn.)
Met een heerlijke pizza achter de kiezen zijn we gaan slapen.

De volgende dag: op naar Pier 39 en Fishermans Wharf. Dit zijn de meest toeristische plekken: veel winkeltjes en straatmuzikanten, en vanuit hier vertrekken ook de cable cars en bussen. De hop-on-hop-off-bus leek ons een makkelijke manier om de stad te doorkruisen, dus dat hebben we die dag gedaan. We hebben vanalles gezien: de steile San Francisco-straatjes, zeeleeuwen, parken met uitrustende mensen, en het North Beach Jazz Festival. (Waar Danai en ik een innige knuffel kregen van een oude hippie met een markt-stand. Prachtig!)
We hadden overigens erg veel geluk met het weer -zei onze gids Emily- want het was bijna 35 graden: zeldzaam voor San Francisco.
De dag erna merkten we pas dat Emily inderdaad gelijk had want het was bijna truienweer. 24 graden en licht bewolkt. Brr! Haha… (Dat wordt wat als ik weer in Nederland ben!)
We hebben lekker rondgehangen in de stad en weer een lekker Italiaans restaurant opgezocht. Eindelijk fatsoenlijk eten!

Maandag was het weer tijd om San Francisco te verlaten voor Santa Cruz: een mooi plaatsje aan de kust en echt een surfmekka. In het centrum hebben we een oude bioscoop bezocht en een nieuwe hippiefilm gekeken (was trouwens erg leuk, voor de kenners: The Wackness).

De volgende dag zijn we naar het strand van Santa Cruz gereden om daar een wandelingetje te maken over de boulevard/fair: een hoop winkels, snoep en attracties. Natuurlijk moest er even gevlogen worden in 1 attractie, want ik was vastbesloten deze vakantie een soort van vlieg-iets te doen (zweefvliegen, hanggliden, etc.). Helaas was dat er niet van gekomen, dus dan maar zo! Het was waarschijnlijk minstens zo mooi als ‘echt’ zweefvliegen. Het ding lag voor geen meter, maar we hebben wel lol gehad.
Na een strandwandelingetje en drankje op het terras zijn we verder zuidwaarts gereden naar Santa Maria, een soortgelijk stadje als Santa Cruz. We hebben er ook niet veel meer gedaan dan slapen: het was toch maar weer een Santa-stadje.

Na Santa Maria zijn we naar Santa Barbara gereden: onze laatste plaats voor Los Angeles.
Daar aangekomen hadden we weer moeilijkheden met het vinden van een hotel. We klopten op een gegeven moment aan bij een groot huis die ook een motel-bord in de tuin had. We hoopten op een lagere prijs, maar helaas: 260 dollar per nacht per 2 personen, exclusief tax. Hm, misschien maar niet. Ze vertelde dat er een Spaans feest was, vandaar de extra hoge prijzen. ‘Al was het toch zoiezo te duur voor ons.’ Hehe…
Uiteindelijk voor wat minder een leuk hotelletje gevonden net buiten het centrum. Van het feest hebben we overigens niks gemerkt toen we door de stad aan het zwerven waren ;)
Toen we zagen dat zelfs alle cafe’tjes om half 10 dicht gingen, hebben we een bezoekje gebracht aan de liquor store, om vervolgens lekker relaxt op ons eigen terrasje wat te drinken. Heerlijk!

De volgende ochtend zijn we vrijwel meteen doorgereden naar Los Angeles. Eenmaal aangekomen bij ons hotel -wat we deze keer maar geboekt hadden van tevoren- konden ze onze reservering via Expedia niet vinden. Aangezien we al betaald hadden vonden we dit niet heel fijn. De man achter de balie zei dat we maar op internet moesten nakijken of we het niet verkeerd hadden. Wij laptop gehaald, werkt het draadloze internet niet. De balieman zei dat wij het niet konden, maar dat internet wel werkte. Terwijl de rest bezig was met het checken van de laptop en het internet, wilde ik de man vragen of we wel bij de goede vestiging stonden. Hij stond te bellen met zijn baas over een ‘insane’ medewerkster. Na 14 minuten wachten (ik heb geklokt), sprong ik bijna uit mijn vel. Door hem heen praten hielp niet, op het belletje rammen hielp niet, hello hello hielp niet. Hij negeerde me totaal. Jammer dat we al betaald hadden. Uiteindelijk kreeg ik antwoord: we waren wel bij de goede vestiging. Internet werkte nog steeds niet dus we wilden vragen of hij misschien op nieuw kon kijken. Na continue in de reden gevallen te zijn moesten we zo onderhand schreeuwen om te vragen of het aan Expedia kon liggen. ‘Expedia? You used Expedia? You should’ve said that before. Let me check.’ En ja hoor, daar wassie: de boeking. Wat een eikel!
Gelukkig kregen we een grote kamer, wel fijn om je koffer in te pakken.

Om af te koelen zijn we vervolgens maar weer naar Santa Monica gevlamd, waar onze vakantie ook begonnen was. Heerlijk! Het cirkeltje is rond. Na een lekker middagje Santa Monica lekker op bed geploft en in slaap gesukkeld.

Vandaag zijn Maarten, Roy en Danai naar Universal Studios in Hollywood. Mij leek het niet zo leuk dus ik heb besloten om niet mee te gaan omdat de entree erg prijzig is. Ik heb ze daar afgezet en heb rondgeslenterd in Hollywood, Inglewood (vlak bij het hotel) en zit nu al even lekker een tijdje achter de laptop. Mijn koffers zijn geordend zodat we morgen nog een laatste dagje Santa Monica kunnen doen zonder stress. En dan zit het er al weer op!!

In Santa Barbara hadden we het over ieders hoogte- en dieptepunten van deze reis. Mijn absolute dieptepunt was mijn verbranding/uitdroging, en het feit dat we niet alle dingen hebben gedaan die we hadden gepland. (Rainbow Bridge, Grand Staircase, The Wave, Capitol Reef, Havasu Canyon.) Gelukkig heb ik meer hoogtepunten, namelijk de Grand Canyon, Yosemite, Santa Monica, Antelope Canyon, Lake Powell, Las Vegas, San Francisco en natuurlijk het slappe geouwehoer van mijn reisgezelschap. (Dit zijn zo de dingen die me te binnen schieten, uiteraard was de hele reis geweldig!)

In de afgelopen maanden in zowel Texas als deze 4 staten heb ik ontzettend veel geleerd, mijn grenzen verlegd, en vooral met volle teugen genoten!

Tot slot nog een bedankje (groot bedankje) voor mijn ouders & familie, Sherry en Allen Adams en mijn bovenstebeste reisgenoten Maarten, Roy en Danai voor deze onvergetelijke reis!

Iedereen bedankt voor jullie mailtjes, reacties, kaartjes, en smsjes. Super! :)

Tot een volgend avontuur!

Liefs en dikke knuffel
Syl


Fotolink: http://picasaweb.google.com/SylvieDouwes/Deel7