Welcome to the Lone Star State!!
Door: Sylvie
Blijf op de hoogte en volg Sylvie
17 Mei 2008 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Jaja, ik ben gearriveerd en gesettled in Tex-ass!! Helaas heeft het even geduurd voor ik mijn eerste bericht op internet kon zetten, aangezien het internet er hier uit lag. Gelukkig heb ik nu meer dan genoeg tekst om jullie even zoet te houden. ;)
Op Dallas Airport ben ik woensdag 7 mei opgehaald door Hubert, 25 jarige Nederlands sprekende trainer van Star Ranch. Was er om half 8 locale tijd al, maar zat pas om 8 uur bepakt en bezakt in de auto. Hij wist niet meer waar hij geparkeerd stond... En tja, aangezien Texas dé pick-up state is...
Onderweg naar de ranch meteen maar kennis maken met Huberts favo eetgelegenheid: de Sonic. Een drive-in fastfood restaurant. In Aubrey aangekomen mijn slaapplek bekeken. Ik vond het redelijk asociaal. Ik woon naast Hubert, heb de helft van een dubbele woning, ruime huiskamer, luxe keuken met alles erop en eraan, 3 slaapkamers en 2 badkamers. Inclusief schotel-tv, wasmachine en droger en openslaande tuindeuren bij mijn slaapkamer. All for me :D Dus genoeg ruimte voor bezoek, en Sherry (ranchowner) heet jullie meer dan welkom. (Moet alleen wel werken hahaha.)
Donderdag flink gewerkt. Na een snotterige nacht (kan niet tegen die vliegtuig-airco) eerst kennis gemaakt met Enrique, de 22-jarige ranchhulp. Met zijn drieen runnen we de ranch (wel een hele verantwoordelijkheid die Sherry uit handen geeft aan een stel van 25, 22 en 21 jaar :) ).
Na de kennismaking met Enrique vertrokken naar Green Valley, een gigantische ranch (naar mijn maatstaven). Het doet denken aan een playmobile paardendorp (bestaat die Bram?).
Staan zo’n 500 paarden, stuk of twintig dikke auto’s, trailers etc. Geen jaarling te verkrijgen onder de 15.000 dollar. Heb mijn ogen uitgekeken.
In Green Valley heb ik kennis gemaakt met Roy, 22 jaar, de Nederlandse vriend van Hubert. Zijn ouders hebben de bekendste manege van Amsterdam en omstreken.
’s Middags met cowboy Brent geluncht bij een Mexicaan, met nacho’s, tortilla’s en 2 liter cola (ze vullen alles automatisch aan blijkbaar). Ik vroeg eerst of ze ook broodjes oid hadden maar toen keken ze me raar aan. Dus toen maar met de rest aan de tortilla’s gegaan. :P Maar was erg gezellig!
Weer thuis heb ik 7 paarden gelongeerd en afgespoten. Wat een beesten :) Nadat de paarden klaar waren (om half 8!) zijn we naar Denton gereden om in te kopen bij WalMart. Zoiezo kijk je je ogen al uit bij de soorten producten (10 liter emmers met ketchup, xxl-pizza’s, drinken in flessen van gallons ipv liters (gallon = 3,8 liter)) en als je bij de kassa staat zie je ineens dat er een McDonalds is ingebouwd in de winkel!! Echt niet normaal. Mensen kunnen niet zonder warm eten en fastfood hier, op iedere hoek is wel wat te vinden. En het is echt waar, er lopen echt veel ongelofelijk smerige dikke Amerikanen rond. Gatver de gatver! Ook leuk om een dikke Amerikaan op een klein fel paardje te zien zitten. Mooi gezicht (arm paardje).
Het eten uit de supermarkt is trouwens niet te eten. Het is heel erg maar ik heb echt al verschillende halve pizza’s, bakken yoghurt, broodjes en andere zooi weggegooid. Alles met (te) veel zout en suiker, of gewoon smakeloos. Resultaat: fruit, fruit, fruit, brood roosteren, en veel rijst/pasta of uiteten. :P
Zaterdagavond gezellig bij Hubert gegeten met Roy en Jose (een Mexicaan, collega van Roy). Daarna heb ik me over laten halen om mee te gaan naar Shooters, de uitgaansplek voor de cowboys op ongeveer 50 mijl van Aubrey. Heb mijn ogen uitgekeken, leek alsof ik in een westernfilm beland was. Prachtig.
Uiteindelijk pas zondagochtend om 7 uur thuis gekomen omdat Roy bij zijn nieuwe vlam wilde slapen, en aangezien hij de bob was waren wij genoodzaakt mee te gaan. Dus hebben we verspreid over een paar bedden een paar uur liggen ouwehoeren en slapen. Om 6 uur waren we het zat en hebben we Roy uit bed getrokken.
Op de terugweg voor de grap een tijdje kerken geteld. Heb er 11 gezien in 10 minuten. Echt niet normaal. Kerken variërend van woninggrootte tot zo groot als winkelcentra, met flatscreens bij de weg om de boodschappen van de kerk op te zetten (Believe, Belong, Become! etc). De theorie van Brent, de Green Valley cowboy: ‘We have all these churches because we gotta make up for a lot of things.’ ;)
Zondag verder lekker een relaxdag gehad. Na thuiskomst eerst de paarden gevoerd en daarna een poging tot slapen gedaan, wat helaas niet lukte. Rest van de dag maar met Hubert en Enrique genoten van het zonnetje en een beetje quad gereden over het terrein. ’s Middags kennis gemaakt met Sherry en Allen. Zijn erg aardige mensen, erg hartelijk en geïnteresseerd. Schijnbaar is de ranch hun buitenhuis, ze komen gemiddeld eens per week een dag. Tijdens één van mijn crosstochten op het John Deere karretje over de ranch (lopen duurt zo lang), heb ik hun huis bekeken wat een beetje achteraf op het landgoed ligt. Echt niet normaal zo groot! Compleet met zwembaden en jacuzzi. Erg mooi :)
Maandag voor het eerst echt les gehad, op Belle. Een mooie palomino merrie (voor de mannen: Palm-bier-blond!). ’s Avonds met Roy, Jose, Paula en Hubert wezen eten bij een (nog redelijk chique) buffet-restaurant, genaamd Golden Carrol. Kon eindelijk iets vinden wat ik lekker vond haha.
Dinsdagmiddag tijdens de lunch gezien dat er stormen op komst waren. ’s Avonds werden de ‘warnings for severe thunder- and tornadostorms’ al op alle kanalen uitgezonden (zo’n balkje en radarbeeld in het klein). Ieder kwartier updates etc. Spannend! Heb Hubert gezegd dat hij niet weg mocht ’s nachts voor als ik bang werd (haha) of er iets niet goed zou gaan.
De auto’s werden in veiligheid gebracht, en ik werd steeds zenuwachtiger. Gelukkig niet veel gebeurd.
Na een lange nacht vol onweer, regen, wind en krekels bij je nachtkastje (jaja) heb ik woensdag even fijn met papa (en later Ilona en Bram) gebeld. Begon thuis stiekem wel een beetje te missen dus dat was even fijn.
’s Avonds weer tornadowaarschuwingen, deze keer met verzoeken om dekking te zoeken voor bepaalde regio’s. Erg fijn :P Gelukkig viel het in onze regio achteraf erg mee, denk dat die Amerikanen graag overdrijven.
Gister (vrijdag) is Hubert vertrokken naar Oklahoma City, voor een show. (wedstrijd) Hij blijft tot zondag weg. Dus nu lekker veel verantwoordelijkheid. Mag inmiddels 2 paarden (alleen) rijden, dus dat is wel leuk.
Gisteren zijn Sherry en Allen naar de ranch gekomen (waarschijnlijk om een oogje in het zeil te houden hihi). ’s Middags kwam Sherry me halen voor een kort gesprekje over hoe het ging en om me uit te nodigen voor een etentje bij de Mexicaan. Daarna heeft ze me meegenomen (in een Cadillac Escalade!!!) naar een westernwinkel om de hoek, vol met westerninrichting. Was erg gezellig.
Om 6 uur richting de Mexicaan gegaan, dit keer maar met de mercedes. Zoals Hubert al zei, het geld komt die mensen hun oren uit. Denk dat daar een kern van waarheid in zit. Ze schijnen nog meer huizen te hebben, o.a. 1 in Colorado.
Het eten was verder erg gezellig, veel gepraat onder het genot van fajitas en frozen margerita’s en Sherry wilde eigenlijk dat ik iets langer zou blijven zodat ik dan zelf wat paarden kan showen. Ze wil ook graag dat ik een paard van 50.000 dollar –die nu in de wei staat te niksen- weer op ga pakken om hem showklaar te maken (wat hij al bijna is). Wel erg leuk dus! Ook fijn dat ik zoveel vertrouwen krijg van haar.
Ik heb gemerkt dat er toch heel wat verschillen in de paardenbusiness hier en thuis zijn. Bij ons is het meer een troetelgedoe. Particulieren hebben 1 of 2 paarden, rijden er wedstrijdjes mee of alleen recreatief. Hier is het een echte industrie. De meeste paardeneigenaren rijden zelf niet, het is puur een investering (zo ook Sherry en Allen Adams, de rancheigenaren van Star Ranch). Op zich wel een goede investering, enkele ruiters uit de buurt die tot de top behoren rijden 1 tot 2 miljoen aan prijzengeld bij elkaar per jaar. En met elk gewonnen bedrag stijgt de waarde van het paard natuurlijk ook. Dus een jaarling van 750.000 dollar of een 4 jarige van 8 miljoen is hier niet zeldzaam. Wel grappig.
Ik heb trouwens de eerste aanvaringen met de paardjes alweer gehad. De merries van Star Ranch zijn super. Erg lief en knuffelig. De jonge hengsten zijn echt verschrikkelijk. Opdringerig, knuffelig, onverwachts bijten, stijgeren, slaan met de voorbenen. De eerste beten staan al in mijn arm. De rest heb ik gelukkig kunnen ontwijken (je wordt vanzelf snel).
Ik heb woensdagmorgen de eerste hengst met de mestvork de stal door gejaagd toen hij naar me stijgerde. Hubert zei dat ik de mestvork op zijn kop kapot had moeten slaan. Hehe... I’d love to, maybe next time.
Wat me ook opvalt is dat de Amerikanen hier erg vriendelijk en gemoedelijk zijn. Overal vragen ze hoe het is (zelfs bij winkels als WalMart), ze excuseren zich voor de meest onbenullige dingen en groeten cowboys onderling. Wel leuk die sfeer :)
Het is hard werken hier op de ranch maar ook erg leerzaam, en gezellig! De uitjes met Roy, Hubert en Jose ook. Zoiezo erg grappig die taalverschillen (Nederlands, Engels en Spaans). Hubert en Roy gaan in het bijzijn van hun vriendinnen geregeld over op Nederlands wanneer ze het over vrouwen willen hebben, erg leuk dat ze dan vergeten dat ik het wel kan horen :D
Al met al heb ik het goed naar mijn zin, krijg goede feedback van Hubert en leer veel. Nu nog hopen dat alles zo blijft, ik ga er in ieder geval mijn best voor doen. :)
Ik vind het hier ontzettend mooi, en ondanks dat alles hier nooit op slot is is voel ik me (ook ’s nachts) erg veilig en op mijn gemak. Ik heb een soort rust hier, vind het heerlijk om ’s avonds buiten te lopen of te zitten. Als ik ga rijden vliegen er geregeld 1 of 2 gigantische roofvogels om me heen. Prachtig!
Ik weet niet precies wanneer mijn volgende praatje zal zijn, aangezien ik alleen internet heb als alles goed werkt en als het onbewolkt is (jaja, high-tech hier!). Een aangezien het regenseizoen is…Maar goed, ik ga in ieder geval mijn best doen.
Iedereen ontzettend bedankt voor de leuke smsjes en kaartjes, echt super! Heb alle kaartjes meegenomen hier naartoe :)
En nog wat practische dingen: ik kan gratis smsjes ontvangen op mijn Nederlandse mobiel. Terugsmsen kan ik ook, al kost het wel wat.
Voor de mensen die iets op willen sturen voor dat ik vertrek op 30 juni (iets sturen mag altijd :P) :
Star Ranch
Sylvie Douwes
8400 Fishtrap Road
Aubrey, TX, 76227
USA
En wanneer als iemand me nodig heeft of even gewoon gezellig wil kletsen:
001 817 403 81 77 (geloof dat de landcode zo klopt!)
Foto’s plaats ik niet hier op waarbenjij, maar op picasa! Als het goed is is het een openbare map, zodat iedereen die wil hem kan bekijken. De link is:
http://picasaweb.google.com/SylvieDouwes/TXStarRanch
Bedankt en tot mails!
Veel lieve groetjes en xxx
Syl
PS Ik heb jullie aangemeld voor mijn praatjes (duh!). Mocht je je willen afmelden of iemand anders willen aanmelden dan kan dat hiernaast!
PS Ik zei toch dat het genoeg tekst was? Hihi!
Op Dallas Airport ben ik woensdag 7 mei opgehaald door Hubert, 25 jarige Nederlands sprekende trainer van Star Ranch. Was er om half 8 locale tijd al, maar zat pas om 8 uur bepakt en bezakt in de auto. Hij wist niet meer waar hij geparkeerd stond... En tja, aangezien Texas dé pick-up state is...
Onderweg naar de ranch meteen maar kennis maken met Huberts favo eetgelegenheid: de Sonic. Een drive-in fastfood restaurant. In Aubrey aangekomen mijn slaapplek bekeken. Ik vond het redelijk asociaal. Ik woon naast Hubert, heb de helft van een dubbele woning, ruime huiskamer, luxe keuken met alles erop en eraan, 3 slaapkamers en 2 badkamers. Inclusief schotel-tv, wasmachine en droger en openslaande tuindeuren bij mijn slaapkamer. All for me :D Dus genoeg ruimte voor bezoek, en Sherry (ranchowner) heet jullie meer dan welkom. (Moet alleen wel werken hahaha.)
Donderdag flink gewerkt. Na een snotterige nacht (kan niet tegen die vliegtuig-airco) eerst kennis gemaakt met Enrique, de 22-jarige ranchhulp. Met zijn drieen runnen we de ranch (wel een hele verantwoordelijkheid die Sherry uit handen geeft aan een stel van 25, 22 en 21 jaar :) ).
Na de kennismaking met Enrique vertrokken naar Green Valley, een gigantische ranch (naar mijn maatstaven). Het doet denken aan een playmobile paardendorp (bestaat die Bram?).
Staan zo’n 500 paarden, stuk of twintig dikke auto’s, trailers etc. Geen jaarling te verkrijgen onder de 15.000 dollar. Heb mijn ogen uitgekeken.
In Green Valley heb ik kennis gemaakt met Roy, 22 jaar, de Nederlandse vriend van Hubert. Zijn ouders hebben de bekendste manege van Amsterdam en omstreken.
’s Middags met cowboy Brent geluncht bij een Mexicaan, met nacho’s, tortilla’s en 2 liter cola (ze vullen alles automatisch aan blijkbaar). Ik vroeg eerst of ze ook broodjes oid hadden maar toen keken ze me raar aan. Dus toen maar met de rest aan de tortilla’s gegaan. :P Maar was erg gezellig!
Weer thuis heb ik 7 paarden gelongeerd en afgespoten. Wat een beesten :) Nadat de paarden klaar waren (om half 8!) zijn we naar Denton gereden om in te kopen bij WalMart. Zoiezo kijk je je ogen al uit bij de soorten producten (10 liter emmers met ketchup, xxl-pizza’s, drinken in flessen van gallons ipv liters (gallon = 3,8 liter)) en als je bij de kassa staat zie je ineens dat er een McDonalds is ingebouwd in de winkel!! Echt niet normaal. Mensen kunnen niet zonder warm eten en fastfood hier, op iedere hoek is wel wat te vinden. En het is echt waar, er lopen echt veel ongelofelijk smerige dikke Amerikanen rond. Gatver de gatver! Ook leuk om een dikke Amerikaan op een klein fel paardje te zien zitten. Mooi gezicht (arm paardje).
Het eten uit de supermarkt is trouwens niet te eten. Het is heel erg maar ik heb echt al verschillende halve pizza’s, bakken yoghurt, broodjes en andere zooi weggegooid. Alles met (te) veel zout en suiker, of gewoon smakeloos. Resultaat: fruit, fruit, fruit, brood roosteren, en veel rijst/pasta of uiteten. :P
Zaterdagavond gezellig bij Hubert gegeten met Roy en Jose (een Mexicaan, collega van Roy). Daarna heb ik me over laten halen om mee te gaan naar Shooters, de uitgaansplek voor de cowboys op ongeveer 50 mijl van Aubrey. Heb mijn ogen uitgekeken, leek alsof ik in een westernfilm beland was. Prachtig.
Uiteindelijk pas zondagochtend om 7 uur thuis gekomen omdat Roy bij zijn nieuwe vlam wilde slapen, en aangezien hij de bob was waren wij genoodzaakt mee te gaan. Dus hebben we verspreid over een paar bedden een paar uur liggen ouwehoeren en slapen. Om 6 uur waren we het zat en hebben we Roy uit bed getrokken.
Op de terugweg voor de grap een tijdje kerken geteld. Heb er 11 gezien in 10 minuten. Echt niet normaal. Kerken variërend van woninggrootte tot zo groot als winkelcentra, met flatscreens bij de weg om de boodschappen van de kerk op te zetten (Believe, Belong, Become! etc). De theorie van Brent, de Green Valley cowboy: ‘We have all these churches because we gotta make up for a lot of things.’ ;)
Zondag verder lekker een relaxdag gehad. Na thuiskomst eerst de paarden gevoerd en daarna een poging tot slapen gedaan, wat helaas niet lukte. Rest van de dag maar met Hubert en Enrique genoten van het zonnetje en een beetje quad gereden over het terrein. ’s Middags kennis gemaakt met Sherry en Allen. Zijn erg aardige mensen, erg hartelijk en geïnteresseerd. Schijnbaar is de ranch hun buitenhuis, ze komen gemiddeld eens per week een dag. Tijdens één van mijn crosstochten op het John Deere karretje over de ranch (lopen duurt zo lang), heb ik hun huis bekeken wat een beetje achteraf op het landgoed ligt. Echt niet normaal zo groot! Compleet met zwembaden en jacuzzi. Erg mooi :)
Maandag voor het eerst echt les gehad, op Belle. Een mooie palomino merrie (voor de mannen: Palm-bier-blond!). ’s Avonds met Roy, Jose, Paula en Hubert wezen eten bij een (nog redelijk chique) buffet-restaurant, genaamd Golden Carrol. Kon eindelijk iets vinden wat ik lekker vond haha.
Dinsdagmiddag tijdens de lunch gezien dat er stormen op komst waren. ’s Avonds werden de ‘warnings for severe thunder- and tornadostorms’ al op alle kanalen uitgezonden (zo’n balkje en radarbeeld in het klein). Ieder kwartier updates etc. Spannend! Heb Hubert gezegd dat hij niet weg mocht ’s nachts voor als ik bang werd (haha) of er iets niet goed zou gaan.
De auto’s werden in veiligheid gebracht, en ik werd steeds zenuwachtiger. Gelukkig niet veel gebeurd.
Na een lange nacht vol onweer, regen, wind en krekels bij je nachtkastje (jaja) heb ik woensdag even fijn met papa (en later Ilona en Bram) gebeld. Begon thuis stiekem wel een beetje te missen dus dat was even fijn.
’s Avonds weer tornadowaarschuwingen, deze keer met verzoeken om dekking te zoeken voor bepaalde regio’s. Erg fijn :P Gelukkig viel het in onze regio achteraf erg mee, denk dat die Amerikanen graag overdrijven.
Gister (vrijdag) is Hubert vertrokken naar Oklahoma City, voor een show. (wedstrijd) Hij blijft tot zondag weg. Dus nu lekker veel verantwoordelijkheid. Mag inmiddels 2 paarden (alleen) rijden, dus dat is wel leuk.
Gisteren zijn Sherry en Allen naar de ranch gekomen (waarschijnlijk om een oogje in het zeil te houden hihi). ’s Middags kwam Sherry me halen voor een kort gesprekje over hoe het ging en om me uit te nodigen voor een etentje bij de Mexicaan. Daarna heeft ze me meegenomen (in een Cadillac Escalade!!!) naar een westernwinkel om de hoek, vol met westerninrichting. Was erg gezellig.
Om 6 uur richting de Mexicaan gegaan, dit keer maar met de mercedes. Zoals Hubert al zei, het geld komt die mensen hun oren uit. Denk dat daar een kern van waarheid in zit. Ze schijnen nog meer huizen te hebben, o.a. 1 in Colorado.
Het eten was verder erg gezellig, veel gepraat onder het genot van fajitas en frozen margerita’s en Sherry wilde eigenlijk dat ik iets langer zou blijven zodat ik dan zelf wat paarden kan showen. Ze wil ook graag dat ik een paard van 50.000 dollar –die nu in de wei staat te niksen- weer op ga pakken om hem showklaar te maken (wat hij al bijna is). Wel erg leuk dus! Ook fijn dat ik zoveel vertrouwen krijg van haar.
Ik heb gemerkt dat er toch heel wat verschillen in de paardenbusiness hier en thuis zijn. Bij ons is het meer een troetelgedoe. Particulieren hebben 1 of 2 paarden, rijden er wedstrijdjes mee of alleen recreatief. Hier is het een echte industrie. De meeste paardeneigenaren rijden zelf niet, het is puur een investering (zo ook Sherry en Allen Adams, de rancheigenaren van Star Ranch). Op zich wel een goede investering, enkele ruiters uit de buurt die tot de top behoren rijden 1 tot 2 miljoen aan prijzengeld bij elkaar per jaar. En met elk gewonnen bedrag stijgt de waarde van het paard natuurlijk ook. Dus een jaarling van 750.000 dollar of een 4 jarige van 8 miljoen is hier niet zeldzaam. Wel grappig.
Ik heb trouwens de eerste aanvaringen met de paardjes alweer gehad. De merries van Star Ranch zijn super. Erg lief en knuffelig. De jonge hengsten zijn echt verschrikkelijk. Opdringerig, knuffelig, onverwachts bijten, stijgeren, slaan met de voorbenen. De eerste beten staan al in mijn arm. De rest heb ik gelukkig kunnen ontwijken (je wordt vanzelf snel).
Ik heb woensdagmorgen de eerste hengst met de mestvork de stal door gejaagd toen hij naar me stijgerde. Hubert zei dat ik de mestvork op zijn kop kapot had moeten slaan. Hehe... I’d love to, maybe next time.
Wat me ook opvalt is dat de Amerikanen hier erg vriendelijk en gemoedelijk zijn. Overal vragen ze hoe het is (zelfs bij winkels als WalMart), ze excuseren zich voor de meest onbenullige dingen en groeten cowboys onderling. Wel leuk die sfeer :)
Het is hard werken hier op de ranch maar ook erg leerzaam, en gezellig! De uitjes met Roy, Hubert en Jose ook. Zoiezo erg grappig die taalverschillen (Nederlands, Engels en Spaans). Hubert en Roy gaan in het bijzijn van hun vriendinnen geregeld over op Nederlands wanneer ze het over vrouwen willen hebben, erg leuk dat ze dan vergeten dat ik het wel kan horen :D
Al met al heb ik het goed naar mijn zin, krijg goede feedback van Hubert en leer veel. Nu nog hopen dat alles zo blijft, ik ga er in ieder geval mijn best voor doen. :)
Ik vind het hier ontzettend mooi, en ondanks dat alles hier nooit op slot is is voel ik me (ook ’s nachts) erg veilig en op mijn gemak. Ik heb een soort rust hier, vind het heerlijk om ’s avonds buiten te lopen of te zitten. Als ik ga rijden vliegen er geregeld 1 of 2 gigantische roofvogels om me heen. Prachtig!
Ik weet niet precies wanneer mijn volgende praatje zal zijn, aangezien ik alleen internet heb als alles goed werkt en als het onbewolkt is (jaja, high-tech hier!). Een aangezien het regenseizoen is…Maar goed, ik ga in ieder geval mijn best doen.
Iedereen ontzettend bedankt voor de leuke smsjes en kaartjes, echt super! Heb alle kaartjes meegenomen hier naartoe :)
En nog wat practische dingen: ik kan gratis smsjes ontvangen op mijn Nederlandse mobiel. Terugsmsen kan ik ook, al kost het wel wat.
Voor de mensen die iets op willen sturen voor dat ik vertrek op 30 juni (iets sturen mag altijd :P) :
Star Ranch
Sylvie Douwes
8400 Fishtrap Road
Aubrey, TX, 76227
USA
En wanneer als iemand me nodig heeft of even gewoon gezellig wil kletsen:
001 817 403 81 77 (geloof dat de landcode zo klopt!)
Foto’s plaats ik niet hier op waarbenjij, maar op picasa! Als het goed is is het een openbare map, zodat iedereen die wil hem kan bekijken. De link is:
http://picasaweb.google.com/SylvieDouwes/TXStarRanch
Bedankt en tot mails!
Veel lieve groetjes en xxx
Syl
PS Ik heb jullie aangemeld voor mijn praatjes (duh!). Mocht je je willen afmelden of iemand anders willen aanmelden dan kan dat hiernaast!
PS Ik zei toch dat het genoeg tekst was? Hihi!
-
17 Mei 2008 - 18:31
Palopieno:
Hey Syl,
Wat klinkt het allemaal cool!!!!! Ik neem graag je uitnodiging aan om je aso-huisje eens te bezoeken, maar moet echt uitzoeken hoe ik dat mogelijk ga maken. Als ik je verhalen zo hoor heb je het er goed naar je zin, mooi zo!
Hele dikke knuffel van mij en van maikel en Noukje en Sven...ik mis je wel en sms je snel...dikke knuffel en zet em op!!1
(ps: ik heb wel een playmobil paardenmanege, telt die ook???) -
17 Mei 2008 - 18:34
Sjors:
Hey Syl!
Wat klinkt dat gaaf zeg!! Al zou ik er liever iets anders doen dan met paarden bezig zijn, dan nog klinkt het goed waar je mee bezig bent!! Hoop dat je er een mooie tijd tegemoet gaat! En we spreken mekaar ...
kus -
17 Mei 2008 - 18:37
Sjors:
en je hebt het er ook nog s allemachtig goed voor mekaar!! goed bezig :-) -
17 Mei 2008 - 18:49
Danai:
Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa eindelijk een verslag!! Superleuk om dit allemaal te lezen Syl, geweldig!! En die foto's zijn ook onwijs gaaf zeg, dat commentaar erbij ook. Hihi... Als ik die verhalen lees, kan ik echt niet wachten tot 30 juni. Wordt helemaal super! Hopelijk tot snel, ik ga je binnekort een keertje bellen hoor!
Liefs,
xx Nai -
17 Mei 2008 - 19:05
Bart:
Super Sil, het ziet er geweldig uit wat een leuke ervaring geniet er lekker van.Ik vind het leuk om je te volgen en om te zien dat je lekker tot rust komt. -
18 Mei 2008 - 00:33
Nadine:
Hey Syl!!
Wat klinkt dat gaaf allemaal joh!! goed dat ik even je verhalen kan volgen hier zodat ik alvast een beeld heb hoe het daar gaat zijn. Heb er echt al zin in!! heel veel plezier meid en we mailen!!
liefs,
Nadine -
18 Mei 2008 - 08:03
Pieter En Linda:
Heej Syllie,
Wat klinkt dat allemaal geweldig zeg! Geniet er nog lekker van en ik ben benieuwd naar je volgende berichten!
Je komt toch wel nog ooit terug he? :-)
Have Fun!!!!
Groetjes Pieter en Linda -
18 Mei 2008 - 08:29
Roy:
Is het de bedoeling dat jullie in ruil voor deze weelde en luxe elkaar weg willen pesten en enigszins duivelse trekjes gaan vertonen? Wordt op deze Texaanse ranch de Amerikaanse pilot-uitzending voor de ‘Golden Cage’ opgenomen? Het zou mij niets verbazen, aangezien dit buitenproportioneel vertoon van macht en status in mijn ogen niet de daad kan zijn van een enkele paardenfok-familie..
Ondanks dit alles heb ik met gepaste jaloezie het bovenstaande verhaal gelezen. Gelukkig heb je ook een aantal foto’s geplaatst zodat wij, als praktiserend ongelovigen, met eigen ogen kunnen zien dat niets van alle pracht en praal verzonnen is. Je hebt zelfs een gespiegelde kledingkast waarin je jezelf kunt aanschouwen tijden de seks (mits het maken van regen en wind in of rondom het bed plaatsvindt), ubergeil! Het enige waar ik een ongemakkelijk gevoel van krijg, zijn de openslaande tuindeuren. Je zult zo’n deur maar in je gezicht krijgen.. Overigens krijg ik dat wrange onderbuikgevoel ook bij het zien van roltrappen, losliggende trottoirtegels, bananenschillen, pasgeboren baby’s en dat soort zaken. Klunzige mensen worden niet graag met deze zaken geconfronteerd.
Al met al een waar avontuur waar je van het begin tot aan het einde tot op het bot van moet genieten! Culinair genieten hoort daar ook bij, maar zorg wel dat je maat Olijfje niet wordt vervangen door maat Olifant. Alamo (huurmaatschappij) vraagt namelijk een toeslag voor fatsige bestuurders. Waarschijnlijk vanwege de (te) zware belasting van de schokbrekers.
Tot de 30ste.
Roy x -
18 Mei 2008 - 09:38
Ruud En Marjo:
Hee die Sylvie,
wat leuk om wat van jou te horen en wat een heel andere wereld is het daar. Ik geloof goed dat je je ogen uitkijkt.
Hartstikke fijn dat je het zo goed naar je zin hebt daar.
Wij zijn vorige week in Bra geweest met die ouwelui van je, weer heel gezellig natuurlijk. We hadden ook schitterend weer dat is altijd super.
Jullie pap is het hele weekend in de weer geweest met zijn laptop om te kijken of ie mail van jou had dus vergeet hem niet.
Nou meissie, alle goeds en geniet van je paarden en van alles, heel veel groetjes en liefs van Ruud en Marjo. -
18 Mei 2008 - 09:46
Yvette:
Tjonge, ik krijg al gelijk zin om het eerste vliegtuig naar Amerika te pakken!
Veel plezier daarginds maar ik denk dat dat niet zo'n probleem zal zijn..... ;-)
Groetsels,
Yvette. -
18 Mei 2008 - 12:21
Linda :
Hey Syl,
Helemaal te gek! Jij bent goed bezig daar!
Ik kan niet wachten tot je terug komt en we afspreken om bij te kletsen...
Voor nu: Heel veel plezier, geniet van alles!
Dikke Kus Linda -
18 Mei 2008 - 12:46
Maarten:
Heey Syllie, gaaf verhaal !! Zo te lezen kom je er niks tekort ;) zeker eten niet :) Foto's zijn ook super leuk! Krijgen we een beetje een indruk hoe het er allemaal uit ziet. Iig is jou verblijf daar zeker DIK ! Moet trouwens wel een belevenis zijn om op zo'n ranch te wonen. Lekker in de natuur en met flink wat paardjes om je heen. Neem het er maar flink van ! En ik kijk uit naar je volgende verhalen!
Wij zien elkaar weer in levende lijven op 30 juni in LA !!! Daar gaat het verhaal verder alleen maak ik er dan ook deel van uit :D eindelijk...
Veel plezier en succes daar!!
Kusjes Maarten -
18 Mei 2008 - 13:26
Ellen D.:
Hey Syl,
Ik vind het leuk om mee te lezen dus heb ik me ook aangemeld!
Ziet er echt cool uit allemaal, geniet ervan! (ook al heet het officieel 'werken' wat je doet ;-)
Veel groetjes, Ellen -
18 Mei 2008 - 13:55
Cees En Truitje:
Grote klasse zoals alles tot op heden verloopt. Wij hopen dat je met erg veel plezier blijft werken en je verder ook goed kunt vermaken. Er zijn al wat kaartjes naar je onderweg. -
18 Mei 2008 - 18:13
Joke:
He Syl!
Ja leesvoer in overvloed! Voor jou ook trouwens, want het verslag van week 1 is af en naar je toe, veel plezier.
Ik vind het wel bijzonder om te horen, zien en lezen hoe het met m`n meissie gaat!
Ga je volgend jaar nog terug? Wat zullen er dan veel mensen komen logeren: ik ook!!
mama -
18 Mei 2008 - 18:37
Ilona:
Ha lief zusje,
Ik ben echt super trots op je! Ik zag dat je de Sunny D ook al hebt ondekt. Lekker he! Geniet van alles om je heen.
Heel veel liefs,
Ilona
PS We wilde Anouk 'leuterfiets' laten zeggen. Weet je wat ze terug zei: 'leuterpeuter'. Geweldig, dat meisje. -
19 Mei 2008 - 12:38
Pax:
Hey Silky!
Fijn om te horen dat je het zo naar je zin hebt :) Weet dat je er erg lang naar hebt uitgekeken maar ook heel wat drempels hebt moeten nemen om toch zover te komen... alleen maar mooi dat het dan allemaal zo geweldig uitpakt.
Hoop nog veel van je te lezen en natuurlijk te horen zodra je weer terugbent ;)
Heel veel plezier nog en haal eruit wat je kunt!
Liefz,
/\/\ -
20 Mei 2008 - 20:40
Elco:
Hoi Syl!
Heb je lang niet gesproken, maar wat ontzettend gaaf dat je je droom hebt laten uitkomen. Je had het er jaren terug al over en nu zit je er gewoon.
Ga je na 30 juni verder reizen of ga je weer terug naar Nederland?
Ik wens je iig ontzettend veel plezier en succes, maar dat zal wel lukken.
Groetjes,
Elco -
22 Mei 2008 - 09:53
Marcel:
Hoi Knuk
Je bent er !
Texas, land van olie en dus van overdaad, decadentie en van Bush.
Ik hoop dat je van dit avotuur veel leert en heel veel geniet.
Ik ben trots op je.
Daddy -
24 Mei 2008 - 08:25
Tanja:
Hey Sylvie,
Wat ontzettend gaaf allemaal! Ik ben echt jaloers! Heel, heel, heel veel plezier verder en misschien zie ik je later wel weer een keer op stal, en dan wil ik alles horen!
Groetjes,
Tanja -
22 Juni 2008 - 16:39
Klaas Hoekman:
Hey Sylvie!
Oh mén, ik zit hier achter de pc met een kwijlbakje en tranen in m'n ogen je verslagen te lezen en foto's te bekijken. Wat moet jij het daar ontzettend naar je zin hebben! Hoelang blijf je?
Doe Sherry de groetjes van me, oké? :)
Liefs,
Klaas
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
