Becoming a local

Allereerst: Iedereen ontzettend bedankt voor de leuke smsjes, mailtjes en reacties hier! Echt superleuk :D Is erg fijn om te zien dat jullie interesse hebben en me niet vergeten (zijn), hihi.

Het inburgeren begint aardig te lukken! :D Haha… Ik mag inmiddels –sinds ik mijn vorige praatje heb gepost- met de Ford de weg op (een hele belevenis) en leer en ontdek zo een hoop dingen.
Om te beginnen al de Amerikaanse rijstijl (kan erg van pas komen de eerste dagen in L.A. haha!). De regels zijn iets anders, zo mag je gewoon door rood rijden als je rechtsaf wil en er weinig verkeer is (legaal!), verder kennen ze middenbermen niet, er is een gele streep in het midden en daar moet je rechts van blijven. Let wel goed op want die verandert nog al eens, voordat je het weet rijd je op de baan voor linksaf, om vervolgens aan de verkeerde helft te rijden. (Ja, je mag gewoon in het midden staan linksaf slaan op de highways!).
Inhalen mag links of rechts, maakt niet uit. En al maakte het wel uit: mensen zijn nogal relaxt hier. Ze rijden gerust 50 als je 60 mag, doen niet moeilijk.
Al met al dus weinig strenge regels, echt iets voor papa! :)

Daarnaast doe ik nog 1 erg Amerikaans ding (ja, ik schaam me er voor): ik rijd meerdere malen per week de Sonic in. Niet altijd voor eten, vaker voor fruitshakes en slushes. Want die hebben ze erg veel, en ze zijn erg lekker! Heb nog geen 1 keer dezelfde gehad en ben er toch al een aantal keer geweest.

Maar goed, zal even in chronologische volgorde gaan vertellen. :)

Zondag kwam Hubert terug van zijn show in Oklahoma. Om 4 uur ‘s middags waren we uitgenodigd bij Sherry en Allen voor een barbecue. Heb een rondleiding door het huis gehad, heb uiteraard vol verbazing staan kijken. Wat een huis. Nu snap ik dat ik gerust mijn hele familie over mag laten komen, ruimte zat!
De tuin is helemaal geweldig! Surround sound systeem, buitenkeuken, supermooi zwembad en mooie terrasjes. We waren meteen uitgenodigd voor de zondag erna, om met de hele familie het zwembad in te springen.
Tijdens de barbecue begreep ik pas echt hoe rijk ze waren, ze hebben nog een huis in de Rockies, in South Carolina, een ranch in de buurt en ze willen een paarden-IVF-kliniek overnemen oid. Mensen wat een geld!
Het was verder een erg aangename avond, lekker rustig aan gedaan!

Maandag was nationale rampendag, wat werd ik chagrijnig van mezelf. Ik struikelde over mijn eigen benen, viel over mestvorken, sloeg mezelf met zweetmessen (van die dingen om water van paarden af te halen), ik liet alle opgerolde bandages per ongeluk afrollen tijdens het bandageren, etc. Je hebt zo van die dagen (ik in ieder geval wel).
Ineens zag ik Hubert richting de wasplaats lopen met Blue, een 2 jarige hengst die overal een drama van maakt. Is bang van de meest rare dingen en wil dus ook nooit de wasplaats op.
Hij liep achter Hubert aan maar ging steeds langzamer lopen naarmate de wasplaats naderde. Hubert had denk ik ook last van de rampendag, hij had het helemaal gehad met Blue. Dus dat was een gevecht tussen die twee. Uiteindelijk heeft hij Blue aan de stapmolen gezet, was iets veiliger. Net toen ik even stond te kijken hoe Blue tekeer ging tgen zichzelf zag ik dat hij zich uit zijn halster wurmde. Oeps, Blue weg.
Na een achtervolging van nog geen 10 minuten hadden we het monster alweer gevangen, dus dat viel mee. Daarna nog een half uur na zitten hijgen en kletsen bij de stapmolen. Mijn dag was weer goed, was blij om te zien dat ik niet de enige was met een rotdag (zo werkt dat nou eenmaal bij mij! Is dat erg?).
‘s Middags om 4 uur moest Hubert bij de veearts zijn. Na een uur auto starten was hij eindelijk weg (accu kapot). Een half uur later belt hij dat hij chagrijnig is en of ik dus sigaretten en een xxl Sonic-shake wil brengen. Dan ben ik daarna vrij om te shoppen bij Sergeants, een groooote westernwinkel tegenover de kliniek. Ik vond het wel mooi, dus ben in de auto gesprongen, Hubert blij gemaakt en daarna met pretoogjes rondgelopen bij Sergeants (eerste paar westernlaarzen gekocht, yeah!) :)

Dinsdag hebben we Jack en Belle opgeladen op de trailer en zijn we naar Green Valley gegaan om te rijden. Onderweg kwamen we een trailer tegen waar de paarden met hun hoofd buiten hingen, etend en al. Wilde er eigenlijk een foto van maken, met als ondertitel: ‘Just chillin’!’ maar helaas, ik was te laat. Het was in ieder geval een mooi gezicht, erg vermakelijk!
Aangekomen bij Green Valley lekker rondgereden in een bak van 60 x 120 meter, niet normaal. Alles is groot hier ;)

Woensdag een grappig dagje. Om te beginnen was er post voor me van Cees en Truus, hartstikke leuk, begon al goed dus!
Hubert heeft me in de middagpauze meegenomen naar Sonic (voor de afwisseling) om te lunchen, en vervolgens zijn we doorgereden naar Paul Taylor, een andere mega westernstore. Heerlijk hier :D
’s Middags heb ik foto’s gemaakt van Hubert die aan het rijden was op zijn ontzettend gave hengst Duke (zie foto’s in het mapje Star Ranch Horses, bij mijn picasa account). Daarna moesten we Stella longeren, een paardje dat al enkele maanden stil staat, de veearts adviseerde dat we haar onder lichte verdoving longeren omdat ze geen vreemde bewegingen mag maken. Op de verpakking stond 12 ml voor een paard van haar gewicht. Zal wel! Spuit gevuld, hm, toch wel veel! Voor de zekerheid maar even bellen. Moest maar 1 ml zijn hahaha. Bijna Stella omgelegd!
Na Stella heb ik Anna uit de wei gehaald, een merrie van Hubert. Ik weet niet wat er met haar is, maar ik vind haar helemaal geweldig, gewoon qua omgang want ze is al 5 en nog nooit bereden. Tot die dag. En… Sylvie moest ook! Dat wil Hubert graag zodat we samen veel aan de basis gaan werken. Erg leuk dus, en leerzaam!
Na Anna was het alweer half 7, en hadden we erge dorst gekregen, dus tijd voor……. Mojito’s!! (Je weet wel, van die shake-reclame van Bacardi.) Doen we tegenwoordig vaker als we klaar zijn, even gezellig de dag afsluiten. Erg grappig ook, want gezien de hitte en dergelijke beginnen we na 1 flesje al aardig losjes te worden. Zo ook Hubert, die me mee uiteten heeft genomen naar Prairie House, een steakhouse. En voor het eerst heb ik meegemaakt dat ik mijn eten mee naar huis kreeg, haha. Schaamde me dood, ook al doet iedereen dat hier.
Nog een paar Mojito’s gehad op ons terrasje, en daarna lekker gaan slapen.

Vrijdag heeft Hubert me tijdens zijn training op Blue gezet, hij weet dat ik hem niet echt mag (misschien was dit zijn manier van relatietherapie?). Het ging best goed, en dat Hubert me erop zette was al best een compliment aangezien hij nog maar 3 maanden in training staat. Was wel leuk dus :)
’s Middags op Belle gereden, een ‘goed zo!’ gekregen van Hubert (de eerste, erg zeldzaam!) en: post gekregen van mama! Erg leuk, ik houd van post!

Zaterdag hebben we rustig aan gedaan. ‘s Ochtends op Prince gehobbeld, de nummer 2 hengst van Sherry. Na de lunchpauze riep Hubert me bij zich, of ik even naar de andere kant van de weide wilde rijden, daar scheen een soort drive-in restaurant te zijn dacht hij. Haha, een Sonic, natuurlijk!
Of ik voor hem en mezelf Sonic Oreo Blasts wilde halen, een soort grote McFlurry met Oreo-koekjes (iets voor Janine en Yvar, Oero-verslaafden ;) ). Haha, ik begin bij Hubert een Sonic-patroon te ontdekken. Maar goed, even afkoelen met 34 graden sla ik niet af, dus op naar Sonic!
Toen ik beladen met XL-Sonic ijs terug wilde rijden zag ik dat alles vast stond. Dus even omgereden. Daar zag ik helaas dat er een groot ongeluk was gebeurd, met helikopters en al. Ineens snapte ik waarom ik aan de kant moest voor brandweerauto’s en ambulances toen ik wegreed bij de ranch. Waarschijnlijk zijn er een paar mensen overleden, dat hoorde ik de caissiere zeggen toen ik even iets haalde bij het tankstation. Auto’s uitgebrand, vrachtwagens in de kreukels. Was geen mooi gezicht, aan de ene kant fascineert het je, maar aan de andere kant kan ik daar echt niet tegen. Dus maar snel Hubert zijn ijs gebracht.
Na de verkoeling hebben we onze luchtige vrijetijdsoufits aangedaan en zijn we de Dodge en Ford gaan wassen. Heerlijk, met water kliederen.
Ik heb de dag weer goed afgesloten en ben nu verantwoordelijk voor het correct voeren van alle paardenbeesten die hier rondlopen (en geit en ezel, zijn ook belangrijk!). Ik merkte dat Enrique de paarde niet voerde volgens schema, en dat Hubert weer iets anders wilde dan dan Enrique deed. Dus heb ze bij elkaar gezet en heb ze het uit laten vechten (Hubert wins of course, as usual). Nu moet ik met Enrique mee voeren om hem in de gaten te houden hahaha. (Hubert zegt: “Enrique, Sylvie is going with you from now on to watch you. If you do it wrong, she will kick your ass. Ok?” Hehe. Prachtig.

Zondag helaas geen vrije dag! Vanwege Sherry en Allens feestje moesten we de hele ranch netjes maken. Alle stallen, paarden wassen, opruimen, schoonvegen, etc.. Toen ik er helemaal genoeg van had om kwart over 1 ben ik snel de douche in gespurt om vervolgens om 2 uur Hubert aan zijn haren mee te slepen naar Sherry en Allen (hij zag er tegenop omdat hij een reining-demonstratie moest geven voor de familie).
Daar aangekomen was de cateraar (!) aan het uitladen en stond de barbecue al aan, en begon iedereen te eten. Toen ik –blijkbaar- raar keek, zei een zoon van Allen: ‘Yeah we’re crazy people, doing crazy things over here. Like having a barbecue at 2 pm. That’s just the American style.’ Yeah, I noticed.
Hubert en eten gaan goed samen, dus die had zijn bord al vol. ‘Kom je mee eten daar aan tafel?’ Ik zeg, Nee, heb niet zo’n honger. Reactie: ‘Je doet maar alsof, en je gaat eten en naast mij zitten. Ik ga daar niet alleen tussen die mensen zitten.’ Hehe.
Later tijdens de demo van Hubert was ik van plan een leuk filmpje te maken zodat ik die hier kon laten zien. Helaas ben ik op een mierenhoop (rode mieren) gaan staan. Dus toen ik een hoop gekrioel voelde ben ik als een gek naar de paardenwasplaats gerend om vervolgens zo gauw ik kon mijn broek uit te doen en alle mieren weg te spoelen. Was nog een hele klus ook, ze zijn hardnekkig en bijten. Zit nu onder de rode bultjes.
Was achteraf trouwens blij dat niemand me achterna was gerend, had ik toch mooi voor lul gestaan.
Toen ik weer terug wilde gaan om de demo te bekijken werd ik door Sherry teruggestuurd om een paard op te zadelen zodat de kleinkinderen konden rijden. Ik kom terug met Belle –demo is inmiddels al over-, moeder zet het kind erop, gaat Belle flippen. Heb ik weer! Gelukkig kon ik er niks aan doen.
Na de paardenshow lekker teruggetrokken op mijn terras. Toen ik wilde eten kwam Hubert me halen voor de film. Ehh film? Nou goed, ok, film! Daar aangekomen zien we dat ze een drive-in bioscoop hebben gemaakt. Sherry en Allen hebben een opblaasbaar scherm van 3,5 x 5 meter (buitenomvang), en daar met de beamer de film op geprojecteerd. Het wordt steeds gekker hier, geweldig!
De film heette Waterhorse, bij de aankondiging zei ik: Hee, dat is het monster van Loch Ness, that’s Nessie! Zegt een ventje van 6 boos tegen mij: No that’s not a monster, that’s a waterhorse. Oeps, sorry!
Bleek overigens dat dit waterpaard wel het monster van Loch Ness is ;) Dus Ilona: Nessie is een waterpaard! Nooit geweten, jij wel? :P

Maandagochtend kwam Sherry naar me toe in een golfkarretje (hebben ze blijkbaar ook al). Het ding was bezaaid met eten, left-overs. Ze heeft mijn koelkast ermee gevuld, dus nu hebben Hubert en ik eten voor een paar weken. Geen Sonic meer voor Hubert!!
Het begint trouwens echt een verslaving te worden, maar tot nu toe is het nog wel grappig. Vrijwel elke keer als ik de deur uit ga met de Ford belt Hubert of ik toevallig langs een Sonic kom voordat ik thuis ben. En op warmere dagen zoals deze (37 graden) gaat 1 van ons ‘s middags Sonic halen en nemen we bij de picknicktafel bij de stallen even heerlijk een Sonic-break.
’s Avonds veranderen die trouwens in Bacardi-breaks, oftewel Mojito’s of Raspberry Smirnoff. Tja, als je zoveel werkt moet je in de weinig uurtjes die je vrij hebt even goed genieten.
Anyways, maandagmiddag even lekker een paar uur vrij genomen. Ik wilde wat van het weer genieten dus Hubert zei dat ik naar de steiger bij het meer moest gaan. Was een goed idee, lekker koel doordat je iets hoger ligt en je dus best veel wind vangt. Daarnaast ziet niemand je (als Sherry en Allen iig niet thuis zijn) en kun je rustig genieten van de ganzen, roofvogels en kikkers die rond het meer leven. Door het luisteren naar mijn portable speakersetje van mijn ipod, en de lekker omstandigheden had ik niet echt in de gaten dat ik aan het verbranden was.

Dinsdagochtend was het pijnlijk wakker worden, mijn hele achterkant is verbrand. Haha ik moest er wel om lachen, maar toen ik in mijn spijkerbroek de stallen in strompelde lachte ik steeds minder hard. Het feit dat ik tegen iedereen die chagrijnig is roep: ‘Altijd blijven lachen!’ werd nu fijn tegen me gebruikt. Na een uurtje ben ik naar huis gestrompeld en heb ik mijn velourse broek aangedaan. Het kon me niks meer schelen, ik had zo’n pijn!
De dag begon zonnig, rond 10 uur kwamen de wolken, en om half 11 kwam het met bakken uit de hemel. Het werd heerlijk koel en heel flink geonweerd. We moesten even een regendansje doen, heerlijk! Lekker koel en spannend. Was weer helemaal vrolijk!
Tijdens de lunch zeiden ze dat er de afgelopen uren in Denton (hier) zo’n 5 inch per uur was gevallen, is toch best wel wat. (5 x 2,5 cm). Dus waarschuwingen voor onderstromingen, ze waarschuwen hier overal voor beign ik te merken ;)
‘s Avonds was alles opgeklaard toen ik naar Target ging om boodschappen te doen (en uiteraard langs Sonic ging voor Hubert). Heb zelf overigens niks genomen, ik ben trots op mij :P

Woensdag een lekker warm dagje, post gehad van Cees en Truus en Ilona!
Verder in totaal 10 paarden gereden en daarna de dvd gekeken van Hubert op de World Reining Masters. Een grote show waar iedere keer gemiddeld 6000 paarden meedoen. Hij reed namens Nederland, en werd 5e van de wereld. Toch best netjes, en dat is mijn trainer :)

Donderdagochtend hebben we 4 paarden ingeladen en zijn we naar Green Valley gegaan om te rijden. Gezellig rondgehobbeld en gekletst met Roy, Paula en Jose (die daar werken).
Op de terugweg zei ik tegen Hubert: “Ze zouden eigenlijk een trailer-standplaats moeten maken voor Sonic zodat je ook met trailer erin kan, speciaal voor jou!” Even later stonden we bij Sonic, een trailer-drive in was er dus ook. Hubert lachen, ik verbaasd ;) Maar goed, het heeft goed gesmaakt na het rijden van 4 paarden!
’s Middags zei Hubert dat hij internet wilde fixen en dat ik Sugar maar moest rijden, een 4 jarige merrie. Ik was aan het rijden toen hij ineens op de tribune zat (had ik weer eens niet in de gaten, erg fijn!). Later heb ik flink gespint met Sugar, was wel kicken :D
Het is nu 10 uur ‘s avonds, kom net terug van boodschappen doen en internet doet het weer, dus snel mijn kletspraatjes posten! Ik hoop dat ik in de komende dagen wat tijd heb om mijn gewone email te beantwoorden.

De link naar de foto’s is deze keer:
http://picasaweb.google.com/SylvieDouwes/Deel2

Voor de paardenliefhebbers onder ons: de link naar de fotoshoot van Duke is:
http://picasaweb.google.com/SylvieDouwes/StarRanchHorses

Ik heb echt allerlei foto’s erop gezet, er zullen misschien wat oninteressante bij zitten maar dat moeten jullie zelf maar bekijken.

Iedereen nogmaals bedankt voor de leuke berichtjes, echt super!

Liefs xx
Syl

PS Vorige keer had ik het over ‘een cowboy Brent’, die ons destijds had getrakteerd op lunch bij een Mexicaans restaurant. Brent schijnt Brent Loseke te zijn, een nogal bekende cowboy, heeft boeken geschreven en bedrijven gespecialiseerd in jonge paarden. Hij wordt menigmaal genoemd in bladen als the Reiner wanneer het gaat over trainingstechnieken. Haha, oeps!